Educatie moet verrassen,

want in de verrassing zit het leermoment!

Van nature houden we van te voorspellen situaties. Wanneer we weten wat we kunnen verwachten en hoe te reageren, voelen we ons veilig. Zo leren we ook graag: als we weten wat we moeten leren en hoe dit te reproduceren, dan zitten we goed. Maar blijft kennis bij deze manier van leren hangen? Hebben we het geleerde ons dan echt eigen gemaakt?

Het échte leren begint wanneer we verrast worden en onze ‘voorspelling’ of verwachting niet uit komt. Dán moeten we na gaan denken en onze kennis en vaardigheden combineren om tot een eigen oplossing te komen.

Deze manier van leren heeft centraal gestaan bij het ontwikkelen van Sjoechem!. De manier waarop de speelkaarten zijn geformuleerd vraagt de spelers niet hun kennis te reproduceren. De kaarten vragen naar oorzaak en gevolg, naar logisch redeneren en naar het leggen van nieuwe verbanden. Zo worden de spelers uitgedaagd hun aanwezige kennis actief in te zetten en de nieuwe leerstof daarmee te verklaren en zo eigen te maken.

En uiteraard worden tijdens dat proces fouten gemaakt. Daar ligt het leermoment! Overtuigingen worden uitgedaagd en met argumenten van tegenspelers weerlegd. In die discussie doen de spelers óf nieuwe kennis op óf worden zij bevestigd in de juistheid van hun redenatie! Zo leren de spelers met en van elkaar en komen zij samen tot de goede verdeling van de spelkaarten.